Wambierzyce inaczej zwane ‘’Śląski Jeruzalem’’. Położone są pomiędzy trzema wzgórzami. Nazwa miasta pochodzi od czeskiej nazwy Vambeřice. Jest to wieś położona w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Radków. Jest jednym z miast, które znane jest pielgrzymom, oraz turystom.
Miejscowość została założona prawdopodobnie w 1253r. przez króla Przemysła Ottokara II.
Atrakcjami które najbardziej przyciągają turystów są: Góra Kalwaria oraz kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny z XVIII wieku, wybudowany w stylu barokowym. W 1936r. Świątynia ta uzyskała rangę bazyliki mniejszej. Jednak nie tylko te dwie atrakcje skłaniają, turystów do jej odwiedzenia. Miejsce to zachęca wieloma innym aspektami budowlanymi, jak i krajobrazowymi.
Zatem zacznijmy od początku. Zbliżają się wakacje. Dni długie, weekendy ciepłe. Przez pandemię, podróż do innych krajów zostaje utrudniona. W nasze dłonie wpada broszura z informacjami o atrakcjach znajdujących się gdzieś w małym miasteczku, gdzieś w Polsce. Czy warto ją przejrzeć? Przeczytać? Wakacje kojarzą się nam z dalekimi podróżami do odległych krajów. Ale czy spędzenie wspólnego czasu z rodziną nie może zapewnić nam nasza Polska ziemia? Czasem nie zdajemy sobie sprawy, z faktu, że nie trzeba wyjeżdżać na drugi koniec świata, by odpocząć i zobaczyć niewiarygodne budowle, czy piękno natury.
Tak jak już wcześniej było wspomniane, Wambierzyce są miejscem pielgrzymów. Zatem co ich tam sprowadza? Przede wszystkim piękna bazylika. Otoczona jest ona przez Kalwarię. Wybudowana została w latach 1715-1723. Rangę bazyliki mniejszej otrzymała ona w 1936 roku, przez papieża Prusa XI. Otrzymała ją dzięki wartości zabytkowej oraz walorom liturgicznym. Naszą podróż do jej wnętrza musimy rozpocząć od pokonania pięknych, wzniosłych kamiennych schodów. Nie jest to proste, ponieważ jest ich, aż 56, zatem starsze, schorowane osoby mogą mieć problem z ich pokonaniem. Mają one w sobie również symbolikę. 33 z 56 schodów stanowią symbolikę lat życia Jezusa na Ziemi, 15 z 56 stanowią symbolikę lat życia Maryi przed Boskim Macierzyństwem. Fasada ma wysokość aż 52,5 metra co nie stanowi tak małej budowli i jest ona w stylu renesansowym. Podzielona jest na trzy części. Cała budowla w środku ma charakter pałacu. Całe wnętrze ma charakter barokowy przez obecne tam obrazy, malowidła i rzeźby. Znajdują się w niej długie ciągi prześlicznych balustrad, oraz posągi apostołów. W środku wnęki, w centrum znajduje się drewniana rzeźba Matki Boskiej Wambierzyckiej. Jej twórcą był Karol Sebastian Flacker. Czas jej powstania określa się na XVIII wiek. Mierzy ona, aż 28cm wysokości. Rzeźba ta prezentuje Matkę Bożą, ubraną w sukienkę, która w zależności od święta kościelnego ma zmieniany kolor. Na ręku swym trzyma nagiego Jezusa. Małe Dzieciątko w jednej dłoni trzyma ptaszka, w drugą natomiast sięga po owoc.
Wieczorem bazylika robi największe wrażenie dla oczu. Turyści zachwycają się widokiem nocnych iluminacji. Stanowią one pamiątkę po wydarzeniach, które miały miejsce w 1676 roku. Bazylika oświetlana jest w czasie uroczystości maryjnych.
17 sierpnia 1980 roku figurka Matki Boskiej Wambierzyckiej została koronowana na ‘’Królową Rodzin’’. Było to jedno z największych wydarzeń w historii.
Miejscowość Wambirzyce od XII wieku jest jednym z główniejszych ośrodków kultu maryjnego. Każdego roku do miasta przybywa wielu pielgrzymów, którzy chcą oddać cześć Matce Boskiej.
Co poza Bazyliką warto obejrzeć w Wambierzycach?
Bez wątpienia miejscem koniecznym do zobaczenia jest Kalwaria Wambierzycka. Pierwsze kaplice, które stoją tam po dzień dzisiejszy powstały w 1683 roku. Pierwsze kapliczki przedstawiają sceny kuszenia Chrystusa. Jednak najliczniejsze przebudowy kapliczek odbywały się w XIX wieku, ok. 1825-1888 roku. Jest to najdłuższa kalwaria na Dolnym Śląsku. Ma on ok. 80 stacji i kilkanaście bram. Pierwszy i najważniejszy układ dróg na Górze Kalwarii powstał w XVIII wieku, w następnych stuleciach zmiany które były tam poczynane były nieznaczne. Z Górą powiązane są również dwie pustelnie: jedna znajduje się na Górze Kalwarii założona z polecenia Paschasiusa von Osterberga (pierwszy pustelnik pojawił się w niej między 1685-1699, data do końca nie jest nam znana), druga natomiast na Górze Nowej oraz drogi krzyżowe, które znajdują się na obu tych górach. Początkowe stacje drogi krzyżowej na Górze Kalwarii były wzoru jerozolimskiego i powstały już w 1732 roku. Każda stacji miała swój charakterystyczny element. Był nim drewniany krzyż z blaszanymi rozetami. W późniejszym czasie ok. 1749 roku na krzyżach tych umieszczone zostały pierwsze obrazy, a już w 1777 roku zostały one wymienione na nowsze. W późniejszym czasie zmieniono lokalizacje pierwszych stacji. Miały one również inną formę. Były to kamienne monument. Fundamentem był stopień, znajdował się tam również kostkowy cokoł, gdzie była inskrypcja Pisma Świętego. W XIX wieku stacje te zostały zastąpione. Były one podobne do poprzednich. W 1888 roku zostały one uzupełnione obrazami malarza Knauera.
Kalwaria Wambierzycka ma również duży program związany z ikonografią. Jest on podzielony na trzy części i opiera się na Starym Testamencie oraz Ewangelii. Cały ten program miał skłonić ludzi do modlenia się za chorych, miał również douczać i kształcić, a przede wszystkim miał wzbudzać refleksje. A dlaczego zatem Wambierzyce nazywane są śląską Jerozolimą? Mówi się dlatego, że jest tam siedem bram, które tematycznie nawiązują do murów Jerozolimy. Na początku w miejscowości było, aż 16 bram, jednak do dnia dzisiejszego przetrwało jedynie 14 z nich.
Czy Wambierzyce mają jeszcze ciekawe atrakcje do zwiedzenia?
Oczywiście, że tak. Możemy wybrać się jeszcze do Ruchomej Szopki. Znajduje się ona po drodze jak schodzi się z Kalwarii. Przy schodach należy skręcić w prawo i podążać asfaltem. Po 100 metrach ujrzymy atrakcje. Jest to największa szopka w Polsce i do tego jest ona ruchoma. Została stworzona w XIX wieku przez zegarmistrza Longina Wittiga i dokończona przez jego syna – Hermanna Wittiga. Hermann kontynuował pomysł ojca i powiększał on coraz bardziej scenografię. Prace nad sceną, gdzie przedstawione miało zostać narodzenie Jezusa Chrystusa, rozpoczęto ok. 1850 roku. Szopka pełna poruszających się figurek od początku i bardzo szybko stała się popularna wśród pielgrzymów i turystów.